1911 жылы мен жасөспірім шағымда мұнайлы Ембінің алғашқы промыселіне келген едім.

Ол кезде №3 Орал-Каспий мұнай қоғамына қарасты скважинадан мұнай бұрқағы атқылап жатқан. Күн-түні атқылаған фонтан мұнай көлінің үстінде жарқылдап жанып жатушы еді. Бұл бір қарағанда көзге әдемі көрінгенімен, қорқынышы да басым, үрейлі көрініс болатын.

Менің әкем бұрғылауда жай ғана жұмысшы болып қызмет етуші еді. Ал, мастерлер екі австриялық азамат болды. Промыселда мұнай аса қиын әдіспен алынушы еді. Үш аршын топырақты босатып алады да, ол жерге жіппен байлап, тұрба мен жұмысшыны төменге түсіреді. Мұнайды желонкамен алушы еді. Бұл - 12 сағат бойы жүзеге асатын өте ауыр жұмыс.

Материалдың толық нұсқасын газетіміздің №17 санынан оқисыздар